Chata na Siwym Groniu

20 stycznia 2020 Przymroziło, przysypało. Zeszłam po zakupy, spodziewając się mocno oblodzonej drogi, skoro przed domem taką ślizgawicę zastałam rano. Warstwa świeżego śniegu zamarzła na twardo, z przeziębionego dachu zwisały lodowe gluty. Niebo szare, zasępione jeszcze bardziej niż wczoraj i przejmujący wiatr do tego, ale trzeba mi było zejść. Dziś znowu napotkałam niespodziewane: im niżej, tym większa odwilż, śnieg stawał się brejowaty i mokry, ale szło się świetnie. Wielce zadowolona, wzięłam głęboki oddech, z ulgą zdjęłam czapkę (nie cierpię tego…

Read More Read More

19 stycznia 2020 Śnieg pada dziś cichutko i nieustannie od rana, ziemia wygląda jak przykryta jedwabną, szarą chustą, aż trudno uwierzyć, że gdzieś u góry świeci słońce. Wszystko jest szaro-biało-czarne jak grafika Hokusaja, drzewa w koronkach, otulone jasną mgłą. Widok tak różny od wczorajszego, ale równie piękny i baśniowy. Wybrałam się na przechadzkę, a jakże. Pod świeżym śniegiem jednak nie bardzo widać ukryty lód, dwukrotnie trzepnęłam jestestwem o ścieżkę, na szczęście nie potłukłam się dotkliwie. Tyle, że nie zaszłam tak…

Read More Read More

18 stycznia 2020  Jestem zachwycona taką zimą: na ziemi śnieg po kostki zaledwie, za to czysty i świetliście biały, do tego błękit nieba, czasem mocny i głęboki aż po kobalt, czasem delikatny i rozbielony, ozdobiony większą lub mniejszą ilością chmur. I żywa zieleń iglaków wszelkich, między tą bielą i błękitem. Bajecznie. 😊 Schodziłam dziś po dziesiątej, terenówka przy domu Mateusza stoi jak stała, to musi być ktoś dobrze znający okolicę, ślady kół prowadzą od drugiej strony, musieli przyjechać dłuższą drogą…

Read More Read More

17 stycznia 2020 Jaka to jednak różnica, kiedy dzień zaczyna się słońcem. Po dziwacznych snach wstałam o szóstej, niebo jaśniało już delikatnie, zarysy gór i ostre wierzchołki drzew odcinały się od niego czarnymi koronkami. Moje wyjście do ubikacji spowodowało jakąś paniczną ucieczkę zza szopy, sądząc po dudniącym odgłosie to kilka jeleni, zwiały gdzieś za dom Zosi. Stałam chwilę w progu, obserwując uważnie teren oświetlony przez lampę nad drzwiami, cicho było i zimno. Mróz niewielki, około czterech stopni poniżej zera, o…

Read More Read More

16 stycznia 2020 Zgodnie z prognozą, dzień wstał niemrawo, niebo jest niskie i szare a cały widok przypomina biało-czarną grafikę. Las jest bezgłośny, nawet strumyka nie słychać, od czasu do czasu tylko jakiś ptak pokrzykuje z daleka. Gdyby nie spotkanie z Martyną „w samo południe”, wylegiwałabym się w moich poduchach do późna, ale przecież trzeba trochę uprzątnąć dom. Niby nie ma wielkiego bałaganu, ale wystarczy kilka razy przynieść drewno na opał, a już dywanik w kuchni upstrzony jest trocinami, kawałkami…

Read More Read More

15 stycznia 2020 Dziś już nie wyrywałam się do wędrówki doliną, postanowiłam pojechać po niewielkie sprawunki autobusem. W nocy mróz zamienił kopny śnieg w twardą skorupę, a zamarznięte błoto na ścieżce przypomina lodowisko 3D, nawet z góry schodziło się trudniej i wolniej, niż wczoraj. Za to ostre słońce i bezchmurne niebo nadały okolicy wygląd iście bajkowy. Śnieg jest bielutki, zdumiewająco czysty jak na tygodniowe przecież zaleganie. Jak to jednak w bajkach bywa, pojawiają się wilki, smoki i inne stwory. 😉…

Read More Read More

14 stycznia 2020 Uch, jaka cudna zima dzisiaj. Śniegu jest niewiele, po kostki zaledwie, jedynie przy drzewach i płotach zalegają białe nawiane poduchy. Od rana ( z przerwami) jest słonecznie, całe to białe skrzy się więc i taje na powierzchni, widoki są bajkowe, ale chodzenie nie należy do najbezpieczniejszych. Musiałam jednak powędrować. I z tej mojej wewnętrznej potrzeby chodzenia, zanurzenia się w górską Naturę żeby poczuć się jej częścią, ale i z potrzeby bardziej pragmatycznej: zakupy. Wczoraj przywiozłam co prawda…

Read More Read More